Drooggelegd bij aankomst.
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
31 Maart 2016 | Sri Lanka, Negombo
Hallo,hier zijn we weer.
Na eerst wat uitgeblazen te hebben van de vlucht en de temperatuurswisseling hadden we besloten noordwaarts te gaan. Daar we wisten, dat de reis nogal lang was naar Jaffna, eerst maar een paar dagen naar Anuradhapura, een stad met veel oude gebouwen, o.a. paleizen, althans
de restanten daarvan en veel verhalen over degenen die daar vroeger de baas waren. Bij aankomst in Negombo, om een uur of zes 's morgens konden we gelijk gebruik maken van ons onderkomen voor de komende drie dagen, een geweldig mooie en ruime kamer van alle gemakken voorzien.
Lekker een paar dagen gerelateerde en wat kennissen opgezocht, die we op onze eerdere reizen hadden ontmoet. Lekker gebruik gemaakt van een zwembadje, groot genoeg voor ons als enige klanten op dat moment. Of ze het wisten, was er ook nog een groot balkon, waar Lida haar saffies kon roken. De eerste dag troffen we het goed, geen alcoholische versnaperingen tijdens volle maan, dus ook geen dronken Russen, die ook hier massaal aanwezig waren. De tweede avond dan maar eens een biertje bij het eten besteld. Had om een fles gevraagd, maar daar had de eigevaar van ons geliefde restaurantje, dat inmiddels als Guesthouse was verbouwd helaas geen vergunning voor. Wel hoogst merkwaardig voor hetzelfde merk bier in blik. Klonk me toch wel een beetje raadselachtig in de oren, maar het smaakte er bij deze temperaturen toch niet minder om. Tijd om richting het noorden te gaan verkassen.
We gingen met een tuktuk naar het dichtstbijzijnde stationnetje,dat als men er voorstond nauwelijks kon zien, was het niet dat er een bordje Kattuwa hing, dat de naam van het bijbehorende gehucht was. Een kaartje kopen kon pas 10 minuten voor vertrek, dat was pas een half uurtje later. Ruim de tijd om een tijdje de medepassagiers te bestuderen. De treinreis was allen bedoeld voor 3e klas passagiers. Er ging dus van alles mee. Een passagier met een bamboepaal,een soort penjor, iemand met een surfplank van 3 meter, een stuk of zes verkopers van water, chips, pinda's, 8 varianten popcorn, lokale etenswaren,sweet coconut etc.etc. Een blinde man met een stokkie, een blinde met een blokfluit, een invalide met één been en zonder armen, een jongen met het syndroom van down, allen op één na de hand uitstekend voor een paar roepies. Na een kwartiertje werd het pas echt gezellig. Tussen de inmiddels vollere trein (3 stops hadden we al gehad) kwamen er een jongen met gitaar en iemand met een soort tamtam en gezang de boel vermaken.
Daarna kwam er iemand met midi-orgel de boel vermaken. Na 1 1/2 uur was her "feestje" voorbij en kwamen we aan op het station van Colombo Fort.
Kaartjes kopen voor onze verdere reis naar Anuradhapura. Tijd genoeg dachten we gingen nog even van de smerigste toiletten gebruik maken, die we na onze Vietnam-reizen ooit gezien en geroken hebben. Waren we maar gelijk ingestapt, dan hadden we misschien nog een zitplaats kunnen bemachtigen. Nu stond het hele middenpad vol en was er geen plaatje meer vrij. Lida daalde maar op haar rugzak neer na een uur staan en ik bleef tussen de andere passagiers hangen, waar zelfs omvallen niet tot de mogelijkheden behoorde. Met nog slechts een uur of vier te gaan, kregen we een soort wisselplaats aangeboden. Niet ideaal maar toch een stuk beter, Was de ene trein een feestje de laatste was een ramp. Na een uur of zes waren we van deze ellende verlost en gingen we per tuktuk naar ons hotel, waar we ipv een gewone kamer, een "Luxe" kamer kregen aangeboden.
Als pleister op de wonde? Daarover later meer.....
Na eerst wat uitgeblazen te hebben van de vlucht en de temperatuurswisseling hadden we besloten noordwaarts te gaan. Daar we wisten, dat de reis nogal lang was naar Jaffna, eerst maar een paar dagen naar Anuradhapura, een stad met veel oude gebouwen, o.a. paleizen, althans
de restanten daarvan en veel verhalen over degenen die daar vroeger de baas waren. Bij aankomst in Negombo, om een uur of zes 's morgens konden we gelijk gebruik maken van ons onderkomen voor de komende drie dagen, een geweldig mooie en ruime kamer van alle gemakken voorzien.
Lekker een paar dagen gerelateerde en wat kennissen opgezocht, die we op onze eerdere reizen hadden ontmoet. Lekker gebruik gemaakt van een zwembadje, groot genoeg voor ons als enige klanten op dat moment. Of ze het wisten, was er ook nog een groot balkon, waar Lida haar saffies kon roken. De eerste dag troffen we het goed, geen alcoholische versnaperingen tijdens volle maan, dus ook geen dronken Russen, die ook hier massaal aanwezig waren. De tweede avond dan maar eens een biertje bij het eten besteld. Had om een fles gevraagd, maar daar had de eigevaar van ons geliefde restaurantje, dat inmiddels als Guesthouse was verbouwd helaas geen vergunning voor. Wel hoogst merkwaardig voor hetzelfde merk bier in blik. Klonk me toch wel een beetje raadselachtig in de oren, maar het smaakte er bij deze temperaturen toch niet minder om. Tijd om richting het noorden te gaan verkassen.
We gingen met een tuktuk naar het dichtstbijzijnde stationnetje,dat als men er voorstond nauwelijks kon zien, was het niet dat er een bordje Kattuwa hing, dat de naam van het bijbehorende gehucht was. Een kaartje kopen kon pas 10 minuten voor vertrek, dat was pas een half uurtje later. Ruim de tijd om een tijdje de medepassagiers te bestuderen. De treinreis was allen bedoeld voor 3e klas passagiers. Er ging dus van alles mee. Een passagier met een bamboepaal,een soort penjor, iemand met een surfplank van 3 meter, een stuk of zes verkopers van water, chips, pinda's, 8 varianten popcorn, lokale etenswaren,sweet coconut etc.etc. Een blinde man met een stokkie, een blinde met een blokfluit, een invalide met één been en zonder armen, een jongen met het syndroom van down, allen op één na de hand uitstekend voor een paar roepies. Na een kwartiertje werd het pas echt gezellig. Tussen de inmiddels vollere trein (3 stops hadden we al gehad) kwamen er een jongen met gitaar en iemand met een soort tamtam en gezang de boel vermaken.
Daarna kwam er iemand met midi-orgel de boel vermaken. Na 1 1/2 uur was her "feestje" voorbij en kwamen we aan op het station van Colombo Fort.
Kaartjes kopen voor onze verdere reis naar Anuradhapura. Tijd genoeg dachten we gingen nog even van de smerigste toiletten gebruik maken, die we na onze Vietnam-reizen ooit gezien en geroken hebben. Waren we maar gelijk ingestapt, dan hadden we misschien nog een zitplaats kunnen bemachtigen. Nu stond het hele middenpad vol en was er geen plaatje meer vrij. Lida daalde maar op haar rugzak neer na een uur staan en ik bleef tussen de andere passagiers hangen, waar zelfs omvallen niet tot de mogelijkheden behoorde. Met nog slechts een uur of vier te gaan, kregen we een soort wisselplaats aangeboden. Niet ideaal maar toch een stuk beter, Was de ene trein een feestje de laatste was een ramp. Na een uur of zes waren we van deze ellende verlost en gingen we per tuktuk naar ons hotel, waar we ipv een gewone kamer, een "Luxe" kamer kregen aangeboden.
Als pleister op de wonde? Daarover later meer.....
-
31 Maart 2016 - 18:57
Tera:
En blij dat ik net in dat treintje zat gr veel plezier -
31 Maart 2016 - 19:07
Mathieu:
Geef eens een voorbeeld hoe die wc stonk??
Voor de rest alles rustig in Schelluinen.
Een dikke kus voor jullie beiden, maar de grootste kus van Roos -
31 Maart 2016 - 19:10
Frits En Wilma:
Wat een verhaal weer, je maakt wat mee .Leuk om op deze manier mee tereizen.
Geniet maar lekker,wij zullen de verhalen weer uitdraaien voor pa en ma.gr Wilma. -
01 April 2016 - 07:12
Jolanda:
Leuk verhaal. Xx
-
02 April 2016 - 08:47
Theo De Jongh:
Ben ik nog vergeten te melden, dat de reeds genoemde popcorn verkoper met heel zijn santakraam ergens bij een spoorwegovergang, waarschijnlijk geprobeerd heeft de langzaamrijdende, overvolle trein te verlaten en op de één of andere manier eronder terechtkwam. Op een foto, genomen door een medepassagier zag ik hem inclusief zijn stapel veelkleurige handel op een brancard liggen. Na 20 minuten reden wij weer verder en werd hij afgevoerd....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
