De betere rivercruise op Bentota river

Hallo allemaal,
Deze keer schrijft Lida een stukje over wat we vandaag allemaal
hebben gedaan en beleefd.
Vanmorgen werden we om 9 uur opgehaald door een tuktuk met driver om
vervolgens naar een aanlegstijger met boten te rijden.
Daar wachtte ons de boot waarmee we weg zouden varen, de brede Bentota rivier op.
Het weer was prachtig nog steeds tussen de 32 en 35 graden dus het
zonneluifeltje ging gauw omhoog toen wij de boot inklauterden.
Maar goed dat ik van de winter nog een beetje aan gymnastiek heb gedaan,
anders kwam je niet zo makkelijk aan boord.
We gingen varen met een leuke Sri Lankaanse jongen die alles goed vertelde
in het Engels en nu maar op zoek naar die grote krokodillen.
We zagen wel een paar boomvaraantjes en na een poosje stopte de boot
bij een aanlegstijger waar 2 jongens zaten te wachten met een klein levend
krokodilleke wat je vast mocht houden.
Ik hield hem even vast en bij Theo werd hij op zijn hoofd gezet
en hij heeft hem ook nog even vastgehouden. Hij leek een beetje duf,
misschien onder invloed van stuf. (niet Theo,maar het krokodilleke bedoel ik)
We voeren ook een heel stuk door mangroven heen, wat we
heel mooi vonden en heel apart als je het nog nooit heb gezien.
Ook legden we aan bij een kokosnotenplantage waar de eigenaresse
een demonstratie gaf hoe je een kokosnoot moest splijten, nat begraven,
op de vezels slaan (touwslager) en hoe
je er touw, kokosmatten, lepels, vorken (slabestek) van kan maken en
het sap wat erin zit op kan drinken (niet te pruimen).
Het is heel erg flauw maar schijnt wel heel gezond te zijn:
(De hond van Budi in Sanur legde er alsnog het loodje van) .
Ook verkocht ze allerlei voorwerpen die van kokosnoten
zijn gemaakt en de prijzen wist ze ook goed.
Daarna weer aan boord van die boot en kregen een heerlijke
schaal fruit voorgeschoteld o.a. sappige banaantjes, ananas en
alsnog weer een kokosnoot. De reis duurde 2 uur en het was
echt de moeite waard. Ook groene slangetjes hebben we nog gezien,
waarbij je wel je uilebril bij moest opzetten om ze te onderscheiden van de takken en bladeren.
Bovendien zagen we nog een luchtgevecht tussen een soort alk of fregatvogel (die waarschijnlijk zijn nest met eieren en/of jongen verdedigde) en een zee-of visarend.
die uiteindelijk de aftocht blies.
Het mangrovenbos en er doorheen varen was prachtig.
Agnes, ik ben niet zo’n goeie schrijver als Theo dus je moet
het vandaag met mij doen.Ik vind het heel erg leuk dat
jullie ons verhaal volgen.
Het is hier nog steeds bloedheet dus zo’n boottochtje werkt
best verfrissend.
Eerst nog ff mijn asbakje ophalen in de villa, want die was ik nog vergeten.
Daarna gaan we weer tuktukken naar de volgende bestemming, Kalutera, wat
“Zwarte Rivier” schijnt te betekenen.
Dit was het weer voor vandaag .Allemaal heel veel groetjes
van Theo en natuurlijk van mij.