Jungletocht

Ja ik was weer aan de beurt om een klein verhaaltje te vertellen.Theo had in de reisgids gelezen dat het een heel mooi tochtja moest zijn.Eerst met de bus naar Unawatuna en de rest me de rambam lopen achter Theo aan. Dat viel even tegen.Alsmaar naar boven lopen klimmen en klauteren over een zootje stenen en zakken en maar zweten.De hele zomer en winter zweet ik niet. Alleen hier. Ik liep me het rambam, jullie weten dan wel hoe ik me voelde he? Maar alles kwam goed, we passeerden een armoedig huisje, waar ik, alsof ik de 4-daagse had voltooid, een boeketje bloemen van een allerliefst meisje. Tevens werden we op een kopje thee getrakteerd, waar we eigenlijk voor bedankt hadden, maar het Singalese "nee of ne" betekend nu eenmaal "ja ". Binnen zat een erg zieke man, (longemphyseem vocht achter de longen, hartproblemen, een katheter in en de nodige pufapparatuur en medicijnen), die misschien nog net het Singalees Nieuwjaar zal halen,dat morgen al is. Zoals altijd hier, stak er natuurlijk wel weer iets achter het bosje bloemen en het bakkie thee. Dat we nu niets konden doneren, was niet erg, we kregen het adres van het meisje, dat wel wat $$$ kon gebruiken om haar school af te maken, en de begrafenis van opa te bekostigen. Ik was kapot toen ik bovenaan eindigde. Het uitzicht was in een woord prachtig en de klim waardig.Het junglepad eindigde bij een restaurant en een schitterende baai.We hadden dorst gekregen en wilde wat drinken en eten.Theo bestelde orangejuice en een lemon soda,dat geen van beide aanwezig was, al stond het op de kaart. Dan maar cola en passiefruitsap, een omelet met tomaat en kaas en voor mij een chicken/noodle soep.Dat ei stond er snel en de soep moet ik nu nog krijgen.Het werkt allemaal even anders als bij ons en je moet maar niet op je strepen staan anders redt je het hier niet.Ze zeggen dan 3 keer sorry en daar moet je het mee doen. Ja Freek ze kunnen hier nog heel wat van jou leren.De effiecentie is hier ver te zoeken. Maar al met al was het wel de moeite waard geweest om hier naar toe te komen.Ik had mijn gym weer gehad voor die dag .Met een rollater hoef je hier niet te komen. Op de terugweg namen we een eenvoudiger weg, Erg golvend terrein, mooi asfalt met een mooi kerkhof met uitzicht op zee. Hellingen van 25 tot 30% . Een 65-plusser, die, waar wij zo'n helling af gingen, hij zijn vooroorlogse roestige fiets met minstens 30 kilo vracht achterop naar boven duwde. probeer het zelf eens op de Keutenberg zou ik zeggen. Beneden gekomen weer die dure bus terug naar Marissa. Oh ja dat wou ik ook nog even vertellen mijn ring was gebroken en moest weer gemaakt worden.Ik vroeg aan Mangalika of ze een juweliershop wist om mijn ring te maken. Nou zij ging wel op pad voor me. Na 2 dagen was de ring weer terug en de kosten ? Ja houd je vast 100 rupie is 70 eurocent (bij het ter perse gaan) .Niet te geloven he, als ik dat geweten had was ik met meer gouden kneusjes die nog thuis lagen naa rdie juwelier gegaan.Nou dat was mijn verhaal weer. Ik kreeg gisteren nog een kado van Mangalika een pot met bloemen van een kokosnoot gemaakt. Ik hoop dat het heel in Nederland arriveerd.(moet dit woord nou met een d of een t ?)Maar jullie begrijpen me wel.Heel veel groetjes van ons uit het zonnige Sri Lanca.