Een mooie dag, met een heel triest einde.
Door: THEO & LIDA
Blijf op de hoogte en volg Theo
10 April 2012 | Sri Lanka, Kalutara
Even vooruitlopend op ons volgende verhaaltje, willen we even wat melden.
Vanmorgen ruim na het ontbijt zijn we uit ons verblijf in Kalutara vertrokken naar een hotelletje met zwembad, waar ik gisteren had afgesproken om te komen zwemmen. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg nog een ijsje gekocht in een lokaal winkeltje van sinkel. Lekker gezwommen en op ons dooie akkertje teruggelopen. bij hetzelfde winkeltje van 's morgens staat de winkelier buiten en vraagt ons waar we overnachten. Uitgelegd dat dat in La Saman Villa is. Begreep ik uit zijn steenkolen Engels, dat er daar een dode gevallen is. Denk ik eerst, dat er iemand vermoord is of zoiets, maar na wat nadere uitleg blijkt dat de mede- eigenaar na een hersenbloeding op 39-jarige is overleden. Wij zijn dus zijn laatste gasten geweest. Hij laat een vrouw met 3 zoontjes van 8, 10 een 12 jaar na. Na 5 minuten kwamen we bij ons verblijf aan, waar zijn moeder bijna niet te kalmeren was. Zelf woonde hij met zijn vrouw aan de overkant van de spoorlijn, die net tussen zijn huis en ons verblijf doorloopt. De trein rijdt hier bijna letterlijk over onze oren. Hier logeren ook 2 Zwitserse dames, waarvan er 1 twee jaar geleden ook heeft gebivakkeerd en vertelde dat toen een jongere broer door een trein is overreden. Van zulke dingen wordt je dus echt niet vrolijk, maar het leven gaat door zonder hen.
groetjes Lida & Theo
P.S. Hoop de volgende keer een vrolijker verslag te kunnen maken.
Vanmorgen ruim na het ontbijt zijn we uit ons verblijf in Kalutara vertrokken naar een hotelletje met zwembad, waar ik gisteren had afgesproken om te komen zwemmen. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg nog een ijsje gekocht in een lokaal winkeltje van sinkel. Lekker gezwommen en op ons dooie akkertje teruggelopen. bij hetzelfde winkeltje van 's morgens staat de winkelier buiten en vraagt ons waar we overnachten. Uitgelegd dat dat in La Saman Villa is. Begreep ik uit zijn steenkolen Engels, dat er daar een dode gevallen is. Denk ik eerst, dat er iemand vermoord is of zoiets, maar na wat nadere uitleg blijkt dat de mede- eigenaar na een hersenbloeding op 39-jarige is overleden. Wij zijn dus zijn laatste gasten geweest. Hij laat een vrouw met 3 zoontjes van 8, 10 een 12 jaar na. Na 5 minuten kwamen we bij ons verblijf aan, waar zijn moeder bijna niet te kalmeren was. Zelf woonde hij met zijn vrouw aan de overkant van de spoorlijn, die net tussen zijn huis en ons verblijf doorloopt. De trein rijdt hier bijna letterlijk over onze oren. Hier logeren ook 2 Zwitserse dames, waarvan er 1 twee jaar geleden ook heeft gebivakkeerd en vertelde dat toen een jongere broer door een trein is overreden. Van zulke dingen wordt je dus echt niet vrolijk, maar het leven gaat door zonder hen.
groetjes Lida & Theo
P.S. Hoop de volgende keer een vrolijker verslag te kunnen maken.
-
10 April 2012 - 19:08
Jeannet:
Wat triest! en zo jong!
De paasdagen zijn ook weer voorbij met kou en veel regen!
Nog steeds geen 3de veulen, dus maken weinig mee en zitten aan huis vast! Verder alles goed hier in Schelluinen.
Kusjes van ons allemaal -
10 April 2012 - 22:04
Lilian:
Ja dat is cut het zal je maar gebeuren een moeder van 3 kids triest dat maakt toch indruk zeker bij jullie als laatste gast maar wat je zegt voor jullie moet de vakantie doorgaan maak er nog wat van gr -
10 April 2012 - 22:08
Lilian :
Ik lijk wel een politicus fout gelezen het was geen zij maar een hij ik was en beetje dom misschien toch maar naar bed -
11 April 2012 - 17:42
Emmy (Keenter Hart):
Wat een triest verhaal. Voor zijn vrouw en kinderen die alleen achterblijven, maar ook voor jullie om dit op je vakantie mee te maken.
Sterkte en geniet toch nog van de rest van jullie vakantie.
Groetjes, Emmy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
